De 10 hoogtepunten van Niki Lauda

Niki Lauda speelt nog altijd een grote rol in de Formule 1. Hij is nauw betrokken bij de successen van Mercedes in de afgelopen jaren. In zijn eigen carrière werd hij drie keer wereldkampioen en iedereen kent de rivaliteit van hem met James Hunt in het seizoen 1976. Het seizoen waarin hij bijna het leven liet bij een crash op de Nordschleife van de Nürburgring.

GP Zuid-Afrika 1972
Nadat Niki Lauda door zijn familie verboden werd om te gaan autoracen besloot hij zelf al z’n geld op te nemen en een lening af te sluiten waarmee hij zichzelf kon inkopen in het team van March. Al snel bleek geen gewone paydriver te zijn, maar over echte talenten te beschikken. Ondanks dat March een rampjaar beleefde kwam zijn talent tot uiting tijdens zijn derde Grand Prix. Tijdens de GP van Zuid-Afrika van 1972 startte Lauda achterin het veld op P21. Na een inhaalrace wist hij uiteindelijk als zevende te eindigen. Net buiten de punten, maar wel voor de beide Ferrari’s van Jacky Ickx en Clay Regazzoni. Het talent bleek er te zijn, maar Lauda beëindigde het seizoen uiteindelijk puntloos en moest op zoek naar een nieuw team. Hij kocht zichzelf in bij het team van BRM.

GP Argentinië 1974
Na opnieuw een teleurstellend seizoen verraste Ferrari vriend en vijand met het aantrekken van Lauda. Clay Regazzoni reed in 1973 één jaar niet bij Ferrari, maar bij het BRM van Lauda en zei tegen Ferrari dat ze Lauda maar een zitje moesten geven. Zowel Regazzoni als Lauda kregen een stoeltje bij Ferrari, dat de jaren 70’ matig was begonnen. Tijdens de eerste race van het seizoen startte Lauda teleurstellend als achtste, maar wist zich langzaam naar voren te knokken. Uiteindelijk belandde hij voor Regazzoni op de derde plek, totdat de Brabham van Carlos Reutemann het in leidende positie begaf en de Argentijn zijn thuisrace een ronde voor het einde in rook op zag gaan. Lauda dus tweede en Regazzoni derde. Dit betekende het eerste podium uit de carrière van Lauda.

GP Spanje 1974
Nadat Lauda in de vorige race in Zuid-Afrika al pole had gepakt deed hij dit op het Spaanse circuit van Jarama weer. Bij de start verloor Lauda de koppositie aan zijn voormalige teamgenoot Peterson. Toen het begon te regenen kwam Lauda nog verder op achterstand te liggen, maar al gauw droogde de baan weer op en maakte Lauda op tijd de switch naar droogweer banden, waardoor hij op kop kwam te liggen. Toen Peterson vervolgens uitviel met een kapotte motor was de zege binnen. Zijn allereerste. Het feest werd voor Ferrari nog extra groot doordat Regazzoni als tweede eindigde. De Ferrari’s hadden met z’n tweeën het hele veld op een ronde achterstand gezet.

Beelden van de GP van Spanje 1974:

GP Italië 1975
In 1975 was Lauda oppermachtig. Na een wat moeizaam begin won de Oostenrijker halverwege het seizoen vier van de vijf races waardoor hij de rest van het veld op een straatlengte achterstand wist te zetten. Tijdens de Italiaanse Grand Prix zou Lauda uit moeten vallen en verdedigend kampioen Emerson Fittipaldi moeten winnen. Lauda gaf zijn pole uit handen in de eerste bocht en reed de race rustig uit. Regazzoni won, Fittipaldi werd tweede. De uiteindelijke derde plaats van Lauda bracht hem zijn eerste wereldtitel en Ferrari de eerste sinds John Surtees in 1964. Het was bovendien de eerste keer sinds 1961 dat Ferrari in eigen land kampioen werd.

GP Zuid-Afrika 1976
1976 was het jaar van de rivaliteit tussen Niki Lauda en James Hunt van McLaren. Lauda was de nuchtere en nette Oostenrijker, terwijl Hunt een flamboyante rokkenjager was. Deze tegenstellingen tussen beide personen maakt deze rivaliteit er eentje die past in het rijtje: Senna vs Prost, Schumacher vs Hill en Hamilton vs Rosberg. Buiten de baan konden de twee het goed met elkaar vinden, maar op het circuit niet. Dit seizoen profiteerden beide coureurs vooral van elkaars uitvalbeurten. In Zuid-Afrika gingen ze echt samen de strijd aan. Hunt startte van pole, maar beleefde een slechte start, waarna Lauda al in de eerste bocht de leiding overnam. Nadat Hunt zich van P4 weer naar P2 had geknokt brak het echte gevecht los. Rondenlang reden de twee kemphanen weg van de rest van het veld. Lauda won de race uiteindelijk met slechts een voorsprong van 1,2 seconden.

GP Italië 1976
Nadat Lauda tijdens de GP van Duitsland zwaar was gecrasht moest hij twee races toekijken om te herstellen. Hunt wist zijn achterstand in deze races met twaalf punten te verkleinen. Lauda gaf later aan dat hij Hunt had zien winnen vanuit het ziekenhuisbed en dat dit voor hem de ultieme motivatie was om zo snel mogelijk weer de auto in te stappen. In Italië was het zover. Hunt moest achteraan beginnen door het gebruik van verkeerde brandstof. Hij lag al snel uit de race. Lauda startte vanaf de vijfde plaats en eindigde uiteindelijk als vierde. Deze vierde plaats werd door hem gevierd als een overwinning. Het bleek uiteindelijk niet genoeg voor de wereldtitel. In Japan reed Lauda na één ronde de pits in, omdat hij het te gevaarlijk vond om in de regen te rijden. ‘My life is worth more than a title’. Hunt kon hierdoor met een derde plaats de wereldtitel grijpen, en deed dit ook.

Geen originele beelden, maar uit de film Rush (2013) over Hunt vs Lauda waar Lauda ook aan mee heeft gewerkt:

GP Verenigde Staten 1977
De relatie tussen Lauda en Ferrari was ernstig bekoeld geraakt door het feit dat hij weigerde te racen in Japan 76’ waarmee hij de titel uit handen gaf. Ook het feit dat Carlos Reutemann zijn nieuwe teamgenoot werd viel niet in goede aarde bij Lauda. Met tien podiumplaatsen, waarvan drie zeges, wist Lauda eenvoudig kampioen te worden. In een moeilijke race op Watkins Glen had Lauda aan zijn vierde plaats genoeg om zijn tweede wereldtitel twee races voor het einde al binnen te halen. Lauda nam meteen ontslag bij Ferrari en wilde niets meer met het team te maken hebben. Zijn opvolger werd Gilles Villeneuve.

Beelden wereldtitel Lauda:

GP Verenigde Staten West 1982
Na twee teleurstellende jaren bij Brabham hing Lauda in 1979 zijn helm aan de wilgen om zijn eigen luchtvaartmaatschappij op te richten: Lauda Air. In 1982 kwam Lauda echter onverwacht terug in de Formule 1. Dit keer bij McLaren. Tijdens zijn derde race in 1982 startte hij op P2 achter Andrea de Cesaris. Cesaris breidde zijn voorsprong in eerste instantie uit, maar Lauda zette na verloop van tijd een tandje bij. Het lukte hem na vijftien ronden om De Cesaris te passeren. Lauda gaf de voorsprong niet meer weg, en toen De Cesaris uitviel was de zege binnen. Lauda liet iedereen zien dat hij het autoracen nog niet verleerd was.

GP Zuid-Afrika 1984
De McLaren van 1984 kende veel mankementen, maar als ‘ie het deed was het een absolute topbolide. In droge omstandigheden startte Lauda vanaf de achtste plaats, maar gedurende de race vielen de nummers één tot en met vier allemaal uit. Lauda nam uiteindelijk de leiding over door teamgenoot Alain Prost te passeren en schreef de race op zijn naam met meer dan een minuut voorsprong op Prost. De rest van het veld lag op meer dan een ronde achterstand. Een absolute masterclass autorijden van Niki Lauda.

Profiel Niki Lauda
Geboortedatum: 22 februari 1949
Nationaliteit: Oostenrijks
Aantal races: 171
Overwinningen: 25
Wereldtitels: 3 (1975, 1977, 1984)
Teams: March, BRM, Ferrari, Brabham, McLaren